In Asten-Heusden staat een mooie kasteelruïne.
De oudste vermelding van ’t Huys tot Asten dateert van 1399. Op dat moment stond er een versterkt huis op een andere Plaats in Asten.

Gerard van Berkel toenmalig heer, gebruikte ’t Huys Ten Perre als beheerscentrum voor zijn bezittingen in Asten. Men heeft lang aangenomen dat dit huys Ten Perre ooit heeft gelegen op Ostade, net buiten de kom van Asten. Maar naar men in 2012 vastgesteld heeft lag kasteel Ten Perre in het centrum van het dorp op het Koningsplein waar nu de nieuwe kerk en het stadhuis staan.

Gerard van Berkel deed dit goed van de hand om ’t Huys tot Asten, gelegen in het moeilijk toegankelijke dal van de Aa, uit te bouwen tot een kasteel. Het kasteel was in het rivierdal beter te verdedigen. De toenmalige kerk op het Koningsplein had een 13^e eeuws toren met kantelen en een weergang ter verdediging. Deze kerk is helaas in 1899 afgebroken. Mogelijk was de toren van deze kerk de donjon van het oude slot Ten Perre.

De afleiding van de naam ‘Asten’ uit ‘Aa-steen’ komt mogelijk van ‘stenen huis aan de Aa’. Maar de naam is vermoedelijk ouder dan de periode, waarin in deze contreien in steen werd gebouwd. De oudste schrijfwijze is bovendien Hastene of Hastenen, waarbij de h-klank moeilijk verenigbaar is met een verband met de waternaam Aa. Toponymici zijn er vooralsnog niet in geslaagd, de plaatsnaam deugdelijk te verklaren. In 2012 komt na onderzoek een nieuwe verklaring voor de naam boven drijven. De naam Asten komt mogelijk voort uit het woord Asnoth, wat bebouwde grond betekent. Heusden komt van Hosdinium, verpachte hoeve.

Het kasteel Asten werd voor het eerst vermeld in 1399 als ’t Huys tot Asten. Dit bestond oorspronkelijk uit een paar hoeven die in het bezit waren van de heerlijkheid Asten, maar het werd al spoedig uitgebreid tot een volwaardig versterkt kasteel en, omstreeks 1600, tot een Renaissancekasteel. Ook werd een poortgebouw opgericht. Dit alles gebeurde in opdracht van de puissant rijke maar ook uitzonderlijk wrede Bernard van Merode.

In de 18e eeuw raakte het kasteel in verval, omdat de Hollandse regenten vaak afwezig waren. Dit verval zette door in de 19e eeuw.

Nadat het kasteel in de Eerste Wereldoorlog beschadigd raakte, werd door Clemens Ernest Alexander baron van Hövell tot Westerflier in 1935 het sein gegeven om de noordervleugel te herbouwen. In 1939 was een groot deel gerestaureerd. In 1941 gingen jonkvrouw Elisabeth van Hövell tot Westerflier en jonkheer Alexander van der Heijden van Doornenburg er in wonen. In de nacht van 4 op 5 oktober 1944 werd het kasteel door de Duitsers in brand geschoten met fosforgranaten. Ook historische voorwerpen en de kunstverzameling van de baron gingen verloren. Er was geen geld om het opnieuw op te bouwen.

De huidige voorburcht met het poortgebouw en de kasteelhoeven stammen uit de 17e eeuw. Hier ging baron Clemens van Hövell tot Westerflier met vrouw en dochter in 1978 wonen, nadat hij gepensioneerd was na zijn baan als burgemeester van Wylre.

De douarière verkocht kasteel en voorburcht in 1981 aan de Stichting Behoud Kasteelerfgoed Asten die voor het verdere beheer zorg zou zorgen. In 1983 werd het kasteel gekocht door een stichting die het kasteel hoopte te herbouwen. Dat is onmogelijk gebleken. Daarom is het nu de missie van de stichting om ten minste te behouden wat er nog is. In 1984 zijn in de voorburcht negen woningen gebouwd. De kasteelruïne en de voorburcht zijn tegenwoordig Rijksmonument, en de omringende landerijen zijn aangewezen als historische buitenplaats. De activiteiten van de Stichting gingen zich ook uitstrekken tot het sterk bedreigde landschap. Onder meer de oprukkende kassen en infrastructuur tastten het landschap aan. In 2006 werd een plan opgesteld om de band van het kasteel met het landschap te herstellen en het kasteel een betere herkenbaarheid te geven voor de Astense bevolking.

Kasteel Asten (Noord-Brabant) – heksen